Verhaal van zijn broer / Martijn

Net  als zovelen van jullie kan ik het nog steeds niet geloven dat mijn lieve broer zo vroeg is overleden..

De laatste dagen zijn erg onwerkelijk geweest en ik wil jullie bedanken voor alle lieve berichten, steun en hulp

Peter was van het eerst doen en dan pas nadenken.

Hoewel hij ook zo nu en dan bij iedereen het bloed onder de nagels vandaan kon halen was het een meelevende jongen die voor al zijn vrienden en kennissen klaarstond!

Aan de andere kant kon die ook heel mooi overal schijt aan hebben.

De ene dag liep hij in zijn handgemaakte Italiaanse schoenen & maatpak waarin stond

“Custom Made for Peter Oosterhoff”

Terwijl die de volgende dag om 5 uur ‘s nachts kon thuiskomen van een technofeest in een vintage gebreide trui uit het jaar nul, waarbij het leek alsof hij net uit een “OCCUPY”/HIPPIE kamp kwam.

Het leek hem niks uit te maken hoe die eruit zag! Al was hij wel zo ijdel dat hij zich vroeger 4x op een dag kon omkleden

Ook was Peter recht door zee, hij zei namelijk wat hij dacht en nam dan geen blad voor de mond.

Zo was hij niet bang om zijn emoties te tonen, wat hem bij een aantal vrienden de bijnaam Mr. Emotional opleverde!

Peter was ook ambitieus, en heeft gelukkig veel doelen in zijn leven kunnen behalen. Dit door onder andere te reizen.. Met zijn reizen heeft hij heel veel van de wereld kunnen zien..

Een jaar lang met het gezin in de Verenigde Staten, Een half jaar studeren in Hong Kong, rondtrekken door China, Maleisië, Singapore en Thailand. Daarna stage in Dublin, 7 maanden backpacken door Australie, Nieuw Zeeland en Fiji om vervolgens weer 3 weken in India te bivakkeren. En dan heb ik zijn korte vakanties nog niet eens genoemd..

Dankzij jou mag ik mezelf ook een echte filmkenner noemen, we konden immers alle zinnen uit Lock Stock & Two Smoking Barrels, Snatch, Superbad en natuurlijk The Big Lebowski zo uit ons hoofd opdreunen… Ik zal je gevoel voor humor en je zeer aanstekelijke lach nooit vergeten.

Ondanks dat 2011 geen gemakkelijk jaar voor ons en Peter is geweest, bleef het een Ras-optimist. Zijn carriere ging de laatste tijd dan niet zoals geplanned, maar de laatste maanden had je weer ontzettend veel plezier in het leven en ging je meer opstap als ooit tevoren..

O ja het stappen: een undergroundtechnofeest in Amsterdam of Utrecht, een Concertje of een Festival meepakken & de gebruikelijke vrijdag of zaterdagavond in jouw UBERtent de KITSCH. Hoe dan ook, gefeest en gedanst moest er worden, en jij stond daar vaak als eerste los te gaan.

Zo ook, traditie getrouw in Juli: Extrema Outdoor. Dit awesome festival op Aquabest was altijd een must en daar stonden we dan ook altijd van 2 tot 11 los te gaan op beats van de beste dj’s ter wereld.

Maar het ging natuurlijk niet alleen om de muziek en de gezelligheid..

Peter kon zo nu en dan ook zeker een ladiesman zijn!

Ook konden we elkaar het leven ook zeker zuur maken.  De vaste grappen tijdens het avondeten liepen zo nu en dan uit op fikse ruzies. Peter’s zwakte was zijn neus.. Zodra ik hem plaagde over dat die te groot was, kreeg ik meteen een opmerking terug over mijn borsthaar. Ik was dan volgens hem een weerwolf, terwijl ik weet dat hij gewoon jaloers was met zijn eigen twee borstharen!

De foto die jullie nu op de beeldschermen kunnen zien is gemaakt op Koh Phi Phi Leh in Thailand. Ik heb de laatste dagen alle foto’s van jouw reizen doorzocht… Ik weet dat je hier geweest bent, want je hebt me er wel eens over verteld, maar ik heb er helaas geen eigen foto’s van gevonden.

Sommigen beschouwen dit eiland als het mooiste eiland/strand/baai ter wereld. En jij bent er geweest, zoals op zoveel mooie plekken.

Op dit eiland is ook de film The Beach opgenomen. Het volgende nummer, van Moby, is een soundtrack van deze film.

Ik ga je missen lieve broer, en ik ga er vanuit dat je nu in een minstens net zo mooie plek bent als die plekken waar je altijd over vertelde of foto’s van liet zien van je reizen.

Rust zacht lieve broer!